en nieuwe kalender
In december schreef ik een blog over de decemberblues en het plan om me twee weken te verschansen in mijn huis zonder te werken. Ik zou suffe films kijken, spelletjes spelen en boekjes lezen. Ik heb het allemaal gedaan, alleen bleken de films goed en helemaal niet suf te zijn. De boekjes waren wél een beetje suf, omdat op pagina één al duidelijk was hoe het zou aflopen. Maar dat geeft niets: ze lazen lekker weg, en het was heerlijk zwijmelen. Het was gezellig met familie en vrienden, en we hebben veel én lekker gegeten.
Het was goed om een periode te niksen, mijn zinnen te verzetten en mijn lijf rust te geven, want dat had ik hard nodig. Maar zoals altijd na zo’n periode begint het te kriebelen. Als een beer die ontwaakt uit zijn winterslaap wil ik dan weer aan de slag. Het huis moest netjes, de kerstspullen moesten uit de woonkamer, de spullen uit de kasten moesten naar de kringloop en, tot slot, heb ik mijn bureau opgeruimd. En dát, dames en heren, is een prestatie van jewelste! Papieren die ik al twee jaar op de stapel had liggen omdat ze toen “handig” waren, gingen de papierbak in. Alle post-its die als een zwerm mieren over mijn bureau zwierven, heb ik weggegooid en de acties netjes in mijn digitale to-do-lijst gezet. En als klap op de vuurpijl heb ik mijn brandweermannenkalender opgehangen.
Die kalender is voor een goed doel: de Brandwondenstichting. Het is natuurlijk niet zo dat ik me zit te verlustigen aan jonge, gespierde, ontblote mannen met schattige dieren op schoot. Nee, het is louter voor het goede doel.
En vandaag ga ik dan écht weer aan de slag: stukjes schrijven, plannen maken en die to-do-lijst een stuk korter maken. Ondertussen werp ik af en toe een blik op die lieve huisdieren van de brandweermannenkalender.
Comments