Hulpmiddelenschaamte

Ik was onlangs op een bijeenkomst voor startende onbeperkte ondernemers. In tegenstelling tot vorig jaar, was ik daar nu als businesscoach. Over deze trots kan ik ook een blog schrijven, maar dat ga ik nu niet doen. Er moet me iets anders van het hart. Wat me opviel en vrijwel iedereen (met een hulpmiddel) zal dit herkennen: hulpmiddelenschaamte. Ja, ook bij deze groep!

Zo was daar een collega-lotgenoot, die hoopt dat ze binnenkort de eigenaar is van een vergelijkbare benenwagen als ik die heb (een elektrische rolstoel dus).

‘Maar jeetje, dan kom ik de volgende keer dus niet lopend, maar rollend binnen. Dat zal wel even gek zijn en moet ik dat dan wel doen?’

JA! Want dit zal je bakken energie en veel pijn schelen.

Nog een andere ondernemer had zo’n zelfde rolstoelschaamte. ‘Maar ja, ze kennen me lopend.’ Deze is uit de categorie ‘wat zullen de buren daar wel niet van zeggen?’.

En ook ikzelf betrapte mij erop dat ik bijvoorbeeld mijn hoorhulpmiddelen niet effectief inzet. ‘Want ach, zo lukt het ook wel.’ (Ja, klopt, maar kost onnodig veel energie.) En ik neem bijvoorbeeld ook liever niet altijd mijn rolstoel mee, ook al zit deze zo lekker, ‘want het is anders zo’n gedoe’.

Waar deze schaamte vandaan komt, is evident: uit onze samenleving en hoe we aankijken tegen de afwijking van de norm. De bril is inmiddels breed geaccepteerd en er bestaan allemaal leuke monturen. Alle dure modemerken zitten in deze branche, zoals Vogue, Prada, Michael Kors. Je kan daar zelfs complimenten over krijgen, als het iemand tenminste opvalt als je een nieuwe bril hebt. Voor je nieuwe hoorapparaten geldt dit allerminst, voor je nieuwe rolstoel of rollator evenmin. Mocht dit iemand opvallen, dan zal het eerder iets zijn in de trant van ‘jeetje, had je een nieuwe nodig?’. En als je voor het eerst met een dergelijk hulpmiddel naar buiten gaat, zal dit ook eerder opmerkingen uitlokken uit medelijden dan positieve opmerkingen. Terwijl een ‘hee, wat goed, dit zal je veel energie besparen’ of een ‘wat een coole rollator’ een veel fijnere zou zijn om te horen.

Bij deze mijn pleidooi, lieve lezer: zullen we hulpmiddelen gaan zien als een coole accessoire? Wie weet zijn mijn volgende hoortoestellen dan ook wel van Prada of Michael Kors.