top of page
Foto van schrijverMarianne Nijnuis

Maakt een hulpmiddel je gehandicapt?


Een jonge meid die een zwart hoortoestelletje draagt. Ze heeft haar hand op het apparaatje (mogelijk om 'm in te stellen).

Om mijn gehandicaptzijn nog eens extra te benadrukken, draag ik sinds kort gehoorapparaten. Gehandicapt. Althans, zo voelt het, soms. Het zijn van die momenten die me aanvliegen. Wanneer ik bijvoorbeeld over straat ga, in mijn rolstoel, hand in hand met mijn lief met mijn hoortoestellen in, mijn nekbrace om, mijn handen ruim voorzien van zilveren braces en mijn voeten gestoken in orthopedische schoenen daarmee mijn steunkousen verbergend. Het is zo’n moment waarbij het soms even te veel is, dit lijf. Dit lijf dat zoveel van me vraagt, waar zoveel omheen hangt aan hulpmiddelen.


Alle tientallen jaren kan ik mensen slecht verstaan, waarvoor ik nooit een goede verklaring heb gekregen. Bij het audiologisch centrum kreeg ik die verklaring wél en ook het advies om hoortoestellen te gaan proberen. Mijn lief was verdrietig voor me. Weer een hulpmiddel erbij. Ik ervoer juist blijdschap: ik had een verklaring en mogelijk ook een oplossing.


De hulpmiddelen krijgen vaak de schuld van hetgeen niet meer goed gaat. Die vervelende rolstoel. Maar het is juist de rolstoel waardoor ik er op uit kan gaan. En nu dus die hoortoestellen. Apparaten die (net als veel overige hulpmiddelen) worden geassocieerd met oud en verval. Iets negatiefs. Maar deze apparaatjes die in korte tijd fors zijn verbeterd, zijn net zo nuttig als de alom geaccepteerde bril. De steunkousbeige, piepende megadingen zijn vrijwel niet meer verkrijgbaar bij de audicien. Die van mij zijn klein, bronskleurig en bijna niet te zien. Piepen doen ze evenmin. Wat ze me brengen: mijn kinderen kunnen verstaan, ook in de auto, mijn lief weer kunnen verstaan, zelfs in de auto, online meetings die veel minder energie kosten en het weer horen van allerhande kleine geluidjes. Apparaatjes die beletten dat ik van alles zelf ga invullen wanneer ik woorden of zinsdelen mis en zodoende miscommunicatie voorkomen. Een nuttig hulpmiddel dus.


Hulpmiddelen maken je niet gehandicapt, dat is al gebeurd door je lijf. De hulpmiddelen maken je gebrek wel vreselijk zichtbaar. Is dat dan misschien waardoor het me zo tegenstaat? Want als ik eerlijk ben is het natuurlijk vreselijk fijn dat ik weer mobiel ben en goed kan horen.

64 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Commentaires


Meer nieuwe Blogs? 

Bedankt voor het inschrijven!

bottom of page