Wanneer je een gezin hebt als het mijne, met diverse niet 100% gezonde mensen, moet je met enige regelmaat wat bestellen. Dit varieert van medicijnen, via lensvloeistoffen tot en met medische hulpmiddelen als katheters en dergelijke.
Het valt me op dat er sinds de coronacrisis vrijwel altijd een probleem is met één van bovenstaande hulpmiddelen. Neem nu alleen al mijn lensvloeistoffen. Ik draag speciale lenzen voor mijn niet-standaard ogen waarvoor ik speciale vloeistoffen moet bestellen. De vorige keer was de nachtvloeistof niet leverbaar, gelukkig was er een alternatief. Die werkt dan weer niet zo goed voor mij waardoor ik meer last heb van mijn ogen met wazige vlekken op mijn lenzen en dergelijke. Gelukkig is deze nu wel weer leverbaar, maar maximaal één per klant.
Maar voor mijn zoon is het probleem vaak nog veel groter. Zo draagt hij al jaren een merk PEG (dat is een knopje op de buik waarmee je toegang hebt tot de maag voor het toedienen van medicatie en/of sondevoeding). Dit merk was plotseling niet meer leverbaar. Dus probeerden wij op advies van de verpleegkundige van de leverancier een ander merk. Nadat deze toe was aan een wissel, bleek dat we deze op geen enkele manier meer zelf konden verwijderen, waarvoor een ritje naar het ziekenhuis nodig was. Dus hebben we ervoor gekozen om over te stappen op weer een ander merk, die we gelijk maar meenamen naar het ziekenhuis. De button van het andere merk was echter al open en kon niet meer anders worden gebruikt dan voor onderwijsdoeleinden. Hoezo, verspilling in de zorg?
Een ander probleem is het leveren van de drinkvoeding. Met zijn type eetstoornis ben je nogal gefocust op bepaalde smaken en kun je moeilijk wisselen. Zijn favoriete smaak is echter al maanden niet meer leverbaar. En waarom? Ik weet het niet. Gelukkig is hij in staat om zich dapper te wenden tot twee andere smaken die soort van acceptabel voor hem zijn.
En dan heb ik het nog niet gehad over medicatie die niet leverbaar is. Voor ons is er (meestal) een alternatief wat we goed verdragen. Er zijn genoeg patiënten voor wie dat niet is, met levensbedreigende gevolgen van dien.
Ik begrijp het niet. We wonen toch in een ontwikkeld land? Waarin we zorg willen dragen voor elke burger, ook voor diegene die niet 100% gezond zijn? De continuïteit van zorg is zo belangrijk. Wanneer krijgt dit prioriteit?
Comments